1 lipca 1920 r. powołano w Pucku Bazę Lotnictwa Morskiego, wykorzystującą infrastrukturę lotniska poniemieckiego, istniejącego tutaj od 1911 r. Polscy mechanicy, usprawnili wodnosamolot typu Friedrichshafen FF.33 H, na którym 15 lipca 1920 r. pierwszy lot nad wodami Zatoki Puckiej wykonał chor. pil. Andrzej Zubrzycki.
W 1923 r. powstał Morski Dywizjon Lotniczy, istniejący do Września 1939 r. Rankiem, 1 września Pucka baza została zbombardowana. W wyniku nalotu zginął dowódca komandor Edward Szystowski oraz 3 podoficerów i szeregowców. Tuż po nalocie, obejmujący dowodzenie kmdr ppor. pil. Kazimierz Szalewicz zarządził ewakuację ludzi i sprzętu na Półwysep Helski. Ewakuacja zakończyła się 2 września, ale jeszcze tego samego dnia wiekszość wodnosamolotów została ostrzelana i uszkodzona przez lotnictwo niemieckie. Dzień później Luftwaffe zatopiło większość polskich wodnosamolotów. 7 września postanowiono zbombardować ostrzeliwujący Westerplatte pancernik Schleswig-Holstein, jednak po dolocie do półwyspu nie dostrzeżono tam walk i nie stwierdzono obecności pancernika w kanale portowym. Załoga wodnosamolotu ostrzelała nazistowski wiec, który odbywał się z okazji zdobycia polskiej placówki tranzytowej. Wieczorem 8 września dzieła zniszczenia Dywizjonu dokonał silny nalot Ju-87 Stuka. Wobec utraty potencjału bojowego decyzją Dowództwa Floty Dywizjon rozformowano. Od 9 września żołnierze rozformowanej jednostki lotnictwa morskiego prowadzili aktywną walkę w składzie sił lądowych broniących Półwyspu Helskiego. 30 września z wód Zatoki Gdańskiej, pomiędzy Juratą, a Helem wystartował ostatni polski samolot w Kampanii Polskiej 1939 r. Był to RWD-17W, prototypowa konstrukcja, którą przed wybuchem wojny zakupiono dla MDLotu. Prototyp przetrwał kolejne naloty ukryty w lesie na Półwyspie i 30 września przed świtem wystartował z Długiej Mielizny w Zatoce Puckiej w kierunku zachodnim. Po około 15 km lotu nad Bałtykiem silnik przerwał pracę i wodnosamolot spadł z niewielkiej wysokości do wody. Załogę uratowano, natomiast samolot zatonął. 2 października, po kapitulacji Helu, do niewoli dostali się bohaterscy obrońcy, a wśród nich żołnierze Morskiego Dywizjonu Lotniczego.
W 1946 r. utworzono Klucz Lotniczy DMW, wykorzystujący lądowisko w Pucku. Dwa lata później w Wicku Morskim sformowano Samodzielną Eskadrę Lotniczą MW, a na jej wyposażenie weszły samoloty Ił-2 i Pe-2 oraz Po-2 i poniemieckie Fi-156C Storch. W jej skład włączono także Klucz Lotniczy DMW oraz klucz myśliwski, z samolotami Jak-9M. W marcu 1950 r. Eskadrę przekształcono w 30. pułk lotniczy MW, którego lotniskiem miał być Słupsk Redzikowo. Jednak już rok później pułk przemieścił się na poniemieckie lotnisko w Gdyni-Babich Dołach. W 1951 r. na bazie eskadry myśliwskiej pułku rozpoczęto formowanie kolejnego pułku - 34. pułku lotnictwa myśliwskiego. Na lotnisku w Babich Dołach powstały także Ruchome Warsztaty Lotnicze, przekształcone w 1957 r. w 42. Polowe Warsztaty Lotnicze. W lipcu i sierpniu 1952 r., w związku z rozbudową lotniska w Babich Dołach, 34. pułk tymczasowo operował z lotniska w Gdańsku-Wrzeszczu. Rok później wyposażony został w samoloty typu Lim-1, otwierając erę lotnictwa odrzutowego w Lotnictwie Morskim. W 1953 r. pułk przekształcono w 34. pułk lotnictwa myśliwskiego opl MW. W grudniu 1959 r., na lotnisku w Babich Dołach sformowano 18. Eskadrę Mieszaną Lotnictwa MW. Eskadra otrzymała śmigłowce SM-1, a w grudniu 1962 r. - SM-2. W 1966 r. eskadra została przeformowana w 18. Eskadrę Lotnictwa Łącznikowego MW. W 1968 r., w Babich Dołach pojawiły się śmigłowce Mi-2, a od 1971 r., dedykowane dla ratownictwa morskiego, Mi-2RM.
W 1962 r. 34. pułk opuścił struktury Marynarki Wojennej, przekazany dla tworzonych wojsk Obrony powietrzej Kraju. W maju 1967 r. na oksywskim lotnisku pojawiły się pierwsze samoloty naddźwiękowe typu MiG-21PFM, zastąpione w 1973 r. przez nowsze - MiG-21MF. Dwa lata później rozpoczęto eksploatację samolotów szkolno treningowych TS-11 Iskra. W 1980 r. w 34. pułku pojawiła się czwarta generacja Miga, MiG-21 bis.
W październiku 1988 r. do 18. eskadry trafiły pierwsze dwa samoloty transportowe An-28, a latem 1989 r. - dwa pierwsze śmigłowce transportowe W-3. W kwietniu 1990 r. na pokładzie ORP Warszawa po raz pierwszy wylądował W-3, pilotowany przez kmdr por. pil. Zbigniewa Smolarka, późniejszego dowódcę BLMW. Dwa lata później przyjęto do eksploatacji seryjne śmigłowce w wersji RM. W czerwcu 1994 r. na pokładzie holenderskiego okrętu Zuiderkruis wylądował W-3RM, pilotowany przez kpt. pil. Tadeusza Drybczewskiego, kolejnego późniejszego dowódcę BLMW. Było to pierwsze lądowanie polskiego śmigłowca na pokładzie okrętu, wykonane wg. procedur NATO. W 1991 r. w skład Marynarki Wojennej powrócił 34. plm. Rozpoczęto także prace nad wprowadzeniem nowej organizacji lotnictwa morskiego. W czerwcu tego roku utworzono Grupę Organizacyjno - Przygotowawczą, a 1 listopada 1994 r. powstało Dowództwo Brygady Lotnictwa Marynarki Wojenej w Gdyni-Babich Dołach. Z dniem 31 grudnia 1994 r. 34. pułk lotnictwa myśliwskiego i 18. eskadrę rozwiązano, a od 1 stycznia 1995 r. rozpoczęły działalność 1. Pucki Dywizjon Lotniczy MW oraz 3. batalion zabezpieczenia, w składzie Brygady Lotnictwa MW. 42. Polowe Warsztaty Lotnicze przekształcono w 42. Dywizjon Techniczny.
Wraz z transferem z USA fregat rakietowych typu Oliver Hazard Perry, w 2002 r., do 1 dywizjonu lotniczego trafiły śmigłowce SH-2G Super Seasprite, tworząc w ten sposób nowy rodzaj lotnictwa lotnictwo pokładowe. W pocz. 2003 r. z eksploatacji wycofane zostały samoloty MiG-21bis i TS-11 Iskra, co spowodowało przejście w BLMW ze struktur dywizjonów i batalionów do struktury opartej na eskadrach i bazach lotniczych. 1 stycznia 2003 r. 1 Dywizjon Lotniczy przekształcono w 28. eskadrę lotniczą MW, zaś na bazie 3. batalionu zabezpieczenia powstała 43. Baza Lotnicza MW w Gdyni-Babich Dołach, która przejęła także ludzi i sprzęt rozwiązanego 42. Dywizjonu Technicznego. W latach 2001-2012 do eksploatacji przyjęto cztery samoloty M28B Bryza w wersji transportowo- desantowej (M28B / An-28TD).
Ponowne przekształcenie struktur nastąpiło 1 stycznia 2011 r. 43. Bazę Lotniczą i 28. eskadrę połączono w jedną strukturę 43 Bazę Lotnictwa Morskiego. W 2014 r. rozpoczęto modernizację i unifikację do jednolitej wersji wyposażenia śmigłowców W-3RM. Zmodernizowane maszyny otrzymały cyfrowy system sterowania silnikami, system automatycznej identyfikacji jednostek pływających AIS, nowe wyposażenie ratownicze oraz nowe kamery termowizyjne sprzężone z reflektorami.
Na chwilę obecną Dowódcą bazy jest kmdr pil. Andrzej Szczotka, a Zastępcą dowódcy bazy: kmdr por. Marek Drabarczyk.
- samoloty transportowe An-28TD, M28B
- śmigłowce ratownicze W-3WARM Anakonda
- śmigłowce pokładowe ZOP Kaman SH-2G
- śmigłowce Mi-2
Baza realizuje takie zadania jak: poszukiwanie i ratownictwo SAR/ASAR przy pomocy śmigłowca W-3WARM i transport taktyczny sprzętu i ludzi za pomocą samolotów M28B i AN-28TD oraz śmigłowca Mi-2. Baza również jest przygotowana do zwalczania okrętów podwodnych przy pomocy śmigłowca SH-2G, który operuje z pokładów fregat rakietowych typu OHP.
Źródło informacji: 43.BLM
