fanpage facebook aviation24.pl fanpage twitter aviation24.pl kanał youtube aviation24.pl galeria instagram aviation24.pl

Po ataku 7 grudnia 1941 na wyspe Fords na Hawajach - Foto: Public Domain
Po ataku 7 grudnia 1941 na wyspe Fords na Hawajach - Foto: Public Domain

W niedzielę 7 grudnia 1941, o 7:55 rano, na Hawajach, port, statki, lotniska i hangary Marynarki amerykańskiej oraz zabudowania i koszary piechoty morskiej na wyspie Oahu, zostały zaatakowane przez 353 samoloty Imperium Japonii, startujące z odległych o 300 km lotniskowców.

Dla USA rozpoczęła się II Wojna Światowa. Jej oficjalne daty tutaj, to nadal 7 grudnia 1941 2 września 1945, o czym łatwo przekonać się w imponującym Narodowym Muzeum II Wojny Światowej w Nowym Orleanie. Czyli narodowe jest najpierw a światowe na końcu?

Home | The National WWII Museum | New Orleans (nationalww2museum.org)

Amerykanie stracili wtedy na Hawajach dużo, a najbardziej dumę. Japończycy zatopili im lub uszkodzili 18 statków. Z 390 stacjonujących tam samolotów aż 188 zostało zniszczonych, 159 uszkodzonych, w większości na ziemi. Zginęło 2403 osób, (w tym 68 cywili) a 1178 zostało rannych. Większość amerykańskiej floty przypłynęła tam zaledwie rok wcześniej z San Diego na rozkaz prez. Roosevelta przeczuwającego konflikt. Tylko nowoczesnych B-17 - zdolnych wtedy zniszczyć te japońskie statki - utracono na ziemi aż 12!

US Army i Navy (nie było jeszcze wtedy US Air Force) dało się podejść japońskim lotnikom i marynarzom w bezprecedensowy sposób! Zmasowany, trwający zaledwie 1 godz. 15 min. atak lotniczy był strategicznie genialny a dla bujających nie tyle w obłokach, co beztrosko w hamakach Amerykanów absolutnie żenującą porażką militarną i polityczną. Dowództwa Rzeszy i ZSRR też były w szoku jak łatwo Japończykom poszło.

Mapa Pearl Harbor Hawaje z przybliżoną pozycją statków w dniu 7 grudnia 1941 r
Foto: Mapa Pearl Harbor z przybliżoną pozycją statków w dniu 7 grudnia 1941 r / Public Domain

Dystans na Hawaje z Wysp Kurylskich, skąd 26 listopada 1941 wypłynęła flota Admirała Isoroku Yamamoto wynosi ponad 5,5 tys. km, więc to, że tak duże siły japońskie przepłynęły na otwartym oceanie, a gdzie każdy przecież ma prawo patrolować, nie wywołując reakcji USA, jest nawet dzisiaj, kiedy znamy przebieg tamtej historii absolutnie szokujące. Jak było to możliwe?

Jako przyczynę stawiam tu kontrowersyjną zapewne tezę ... rasizm.

Stosunki pomiędzy dwoma mocarstwami po obu stronach Pacyfiku uległy pogorszeniu już na zakończenie I W.Ś. kiedy Japonia próbowała dołożyć do Traktatu Wersalskiego kuriozalną Propozycję Równości Rasowej co zwycięzcy odrzucili, zapewne nie rozumiejąc intencji.

Japonia w okresie poprzedzającym II W.Ś. nie była wtedy bynajmniej pokojowym buddyjskim krajem kwitących wiśni. Przykłady: to choćby Mandżuria, zaraz potem rzeź na cywilach i masowe gwałty jako barbarzyńskie narzędzie terroru w Nanjing w 1937 czy potem, już w 1941r atak na francuskie Indochiny.

Bombardowanie hawajskiego Nabrzeża Pereł było lepszą japońską kopią pierwszego takiego nalotu Anglików na okręty włoskie 1112 listopada 1940 w Taranto, na Płd. Włoch.

Wojna w Europie, rozszerzając się jednocześnie na Bliski Wschód i Azję - trwała wtedy w najlepsze i pierwsze strony amerykańskich gazet codziennie przynosiły wielkimi literami kolejne sukcesy Hitlera i jego licznych sojuszników, a którego Armie zajęły już wtedy błyskawicznie praktycznie całą Europę, z wyjątkiem kilku drobnych krajów neutralnych przydatnych Nazistom inaczej Szwajcaria jako bankier, Szwecja jako producent dobrej stali itp. Bitwa o Moskwę trwała od września, niemiecka 15 Dywizja Pancerna walczyła z Nowozelandczykami i Anglikami w Libii. Pożar świata rozszerzał się błyskawicznie a Amerykanie czuli się beneficjentem swojego izolacjonizmu, gospodarki i położenia geograficznego. Wojna gdzieś indziej to też zarobek.

Hitler i jego propagandowa polityka porządku Amerykanom wtedy bardzo imponowały a jednocześnie pomagały w wychodzeniu z Wielkiego Kryzysu. W kapitaliźmie przecież gospodarka jest najważniejsza. Wcześniej, cała dekada szalonych lat 20, to OGROMNA imigracja Niemców do USA, a którzy w 1941 r. byli już obywatelami amerykańskimi i oczywiście wyborcami, głównie prawicy. Jako biali, wykształceni (np. zawodowo) byli w USA postrzegani jako obywatele rangi o wiele wyższej niż kolorowi, np. pochodzenia latynoskiego, wyspiarskiego, azjatyckiego czy nawet biali niższych klas z biednej Rosji, Włoch, Polski a nawet nawet mówiący po ang. Irlandczycy. Ale gdzie te trzy ostatnie nacje też były tu dyskryminowane, z kolei z powodów religijnych.

To, że w 1933 Hitler doszedł do władzy i tego samego roku w USA zniesiono prohibicję jest być może przypadkowe. Znak czasów. Ale antysemicki ruch America First i nazistowski medal dla bohatera narodowego USA, pilota wojskowego Charlesa Lindbergha pozycjonującego się do prezydentury, wręczony mu osobiście przez Hermanna Goeringa absolutnie nie. I to mimo propagowania wtedy neutralności USA czyli nie wtrącania się w to jakoby europejskich problemów. Formalnie więc USA nie krytykowały Hitlera i wzajemnie. Od grudnia 1940 Japonia, Niemcy i Włochy miały sojusz.

Charlesa Lindbergha odniera odznaczenie od Hermanna GoeringaFoto: Charles Lindbergh odbiera odznaczenie od Hermanna Goeringa / Public Domain

Sojusznik Niemca, z którym prowadzę interesy nie będzie chyba moim wrogiem myślał przeciętny Amerykanin?

Już w drugiej połowie lat 30 najsilniejszą dziedziną amerykańskiej gospodarki był ... eksport. A na pierwszym miejscu odbiorców tegoż III Rzesza. Jakieś obozy zagłady tam (reklamowane jako resocjalizacji przez pracę), prześladowania, rozstrzeliwania i wywózki cywilów były dla ówczesnych Amerykanów wewnętrzną sprawą europejską mimo, że znaczna część populacji stamtąd pochodziła. A więc po cichu ... aprobowała takie metody porządkowe rozprawiania się z podludźmi? A w USA wtedy (i długo potem!), bez żadnego wstydu w miejscach publicznych wisiały napisy tylko dla białych. To, że Indianin lub Czarnoskóry nim nie był - to oczywiste. Ale również Chińczyk, Filipińczyk, Koreańczyk, Hindus czy ... Japończyk. W ogłoszeniach o pracę tutaj w USA też częste było napisane, żeby Katolicy, Polacy i Irlandczycy nie przychodzili.

Dumni Amerykanie po prostu nie docenili wtedy Japończyków i ich kultury oraz zdolności militarnych. Nie mieli też (oficjalnie) empatii dla ofiar konfliktów gdzieś tam daleko.

Zapytałem ostatnio nauczycielki historii w pobliskim Maplewood, New Jersey czy w programie nauczania podstawówki jest coś o uchodźcach z niemieckiego statku MS St. Louis, przegonionego w 1939r. z portu w Miami? Nie wiedziała o co pytam.

Nie jestem historykiem, ale staram się zrozumieć, jak była możliwa porażka 7 grudnia 1941 na Hawajach, porównywana tu w USA do zamachów cywilnymi samolotami 11 września 2001. A gdzie sprawcy - Saudyjczycy też jakoby byli i są sojusznikami i partnerami biznesowymi USA a przelecieli pod radarami najpotężniejszego wywiadu świata.

To co nastąpiło potem, czyli zamknięcie w obozach 120 tys. cywilów amerykańskich pochodzenia japońskiego a z czego 2/3 było pokoleniem urodzonym już w USA - było niczym innym jak rządową represją rasową, bez żadnego znaczenia militarnego a tylko podsycając animozje etniczne w społeczeństwie i wprowadzając krzywdę odpowiedzialności zbiorowej.

6 grudnia 2018 r. odbył się pogrzeb jednego z najbardziej znanych potem pilotów tamtego konfliktu - George Herbert Walker Bush-a, ale to już całkiem inna historia

Źródło informacji:

December 1941 - Wikipedia

A PEARL HARBOR FACT SHEET (census.gov)

Attack on Pearl Harbor - Wikipedia

Kuril Islands - Wikipedia

Japanese American Life During Internment (U.S. National Park Service) (nps.gov)

(1212) Japanese-American Internment During WWII | History - YouTube

George H. W. Bush - Wikipedia

Autor publikacji: Mirosław Waluś dla Aviation24.pl