3 listopada zmarł Andrzej Klimkowski, kapitan PLL LOT, pilot szybowcowy, członek Aeroklubu Warszawskiego. Pożegnalna Msza święta odbyła się 7 listopada w Rzymskokatolickiej Parafii św. Alojzego Orione.
Andrzej Klimkowski urodził się w Warszawie 30 grudnia 1958 roku. Od najmłodszych lat był zakochany w lotnictwie. Zaczął od modelarstwa w Pracowni modelarstwa lotniczego w Pałacu Młodzieży w Warszawie, gdzie był aktywnym członkiem Klubu Modelarzy Plastikowych śŚmigiełko. Chęć zawodowego związania się z lotnictwem wyraził przez naukę w 5-letnim Technikum Budowy Płatowców na ul. Czerniakowskiej w Warszawie.
W 1975 roku Jego marzenia zaczęły się realizować. Z grupą przyjaciół z modelarni rozpoczął szkolenie szybowcowe w Aeroklubie Warszawskim na Gocławiu. Gocław stał się ich drugim domem. Tak szalonej grupy lotnisko dawno nie widziało. Andrzej i jego przyjaciele zamieszkali w namiotach i prześcigali się w aktywności lotniczej przez całą dobę. Świt zastawał ich przy rozkładaniu startu, potem loty szkolne do czasu rozpoczęcia lotów przez wyczynowców i pomocy przy ich startach. Po południu druga tura lotów szkolnych, a jeszcze później ściąganie szybowców z terenu. Cała grupa latała tak dobrze, że w ciągu pierwszego roku szkolenia ukończyli szkolenie podstawowe za holem, zdobyli srebrne odznaki szybowcowe, zdali egzaminy na drugą klasę pilota szybowcowego i na licencję pilota szybowcowego. Andrzej jako pierwszy z grupy dołożył do tego diament za docelowy lot po trasie ponad 300 km, a pełną Złotą Odznakę Szybowcową uzyskał w 1979 roku.
W latach 1977-78 był członkiem Szybowcowej Kadry Juniorów. Kontynuował szkolenie zdobywając w czerwcu 1979 uprawnienia instruktora szybowcowego drugiej, a w październiku 1985 pierwszej klasy. Jednocześnie rozpoczął szkolenie samolotowe uzyskując we wrześniu 1978 licencję turystyczną, w kwietniu 1988 zawodową, a następnie we wrześniu 1988 uprawnienia instruktora samolotowego. Zawodowo związał się z lotnictwem w 1979 roku przez zatrudnienie w Biurze Zarządzie Głównego Aeroklubu PRL, gdzie pracował do 1989 roku, najpierw w Wydziale Bezpieczeństwa Lotniczego i Higieny Lotniczej, następnie w Dziale Szkolenia i Sportu, w Wydziale Szybowcowym. 15.08.1985 roku otrzymał Odznakę za Zasługi dla Aeroklubu PRL a w roku 1989 został odznaczony Uchwałą Rady Państwa Srebrnym Krzyżem Zasługi.
Pracował potem w WSK śOkęcie, początkowo jako Szef Techniczny samolotu śMetro, później przeszkolił się na niego jako pilot. Latał też jako pilot agro w Afryce. W 1996 roku przeniósł się do PLL LOT szkoląc się bezpośrednio na samolot Boeing B737 i dochodząc do stanowiska kapitana na samolotach Embraer. W środowisku lotniczym był lubianym kolegą i cenionym za życzliwość i wieczny uśmiech człowiekiem.
Źródło informacji: Aeroklub Warszawski
