Singapurski Komitet Współpracy w dziedzinie Wodoru uważa, że paliwo wodorowe odgrywa potencjalną rolę w procesie dekarbonizacji lotnictwa tego państwa.
Grupa robocza powstała po podpisaniu umowy o współpracy przez Airbusa, Changi Airport Group, Urząd Lotnictwa Cywilnego Singapuru (CAAS) i Linde w lutym 2022 r. Od tego czasu komitet zbadał popyt na wodór na rynku regionalnym i lokalnym oraz podaż na niego , wymagania dotyczące łańcucha dostaw wodoru i infrastruktury oraz potencjalne względy dotyczące ustanowienia skutecznego ekosystemu wodorowego dla lotnictwa w tym państwie-mieście.
Technologia wykorzystania ciekłego wodoru do zasilania samolotów jest obecnie w fazie rozwoju i będzie stosowana dopiero w przyszłych generacjach dużych samolotów komercyjnych. Wczesne studium wykonalności technicznej przeprowadzone przez komisję jest przydatne do zapewnienia, że gdy technologia stanie się dojrzała i wykonalna, Singapur będzie dobrze przygotowany do włączenia ciekłego wodoru w ramach swojej strategii dekarbonizacji lotnictwa.
„Zainteresowane strony w regionie Azji i Pacyfiku wykazują coraz większe zainteresowanie dokonywaniem znaczących inwestycji w wodór, opracowywaniem nowych technologii i tworzeniem łańcuchów dostaw. Razem z naszymi partnerami dostrzegamy potencjał wodoru, który stanie się długoterminową ścieżką dekarbonizacji operacji lotniczych, uzupełniającą zrównoważone paliwo lotnicze i wspierającą nasze przejście do zerowej emisji netto do 2050 r.” – powiedziała Sabine Klauke, dyrektor ds. technologii w Airbusie.
W ramach badania komisja określiła scenariusze infrastrukturalne, które mogłyby w dłuższej perspektywie wspierać stopniowe wdrażanie na dużą skalę dostaw ciekłego wodoru dla lotnictwa na lotnisku Changi. Sektor lotnictwa Singapuru może zużywać do 50 ton ciekłego wodoru dziennie od lat czterdziestych XXI wieku i do 600 ton dziennie po roku 2050. Scenariusze te opierają się na przyszłych samolotach wodorowych mogących pomieścić od 100 do 200 pasażerów i zasięgu operacyjnym od 1000 do 2000 pasażerów mil, wejdą do służby w Singapurze w latach 2035–2040.
Chociaż zasięg 2000 mil morskich od lotniska Changi w Singapurze umożliwiłby samolotowi dotarcie do około 74 lotnisk w 20 krajach i terytoriach Azji i Pacyfiku, komisja podkreśliła, że inne kluczowe czynniki, takie jak poziom gotowości na wodór w potencjalnych docelowych portach lotniczych oraz względy handlowe linii lotniczych ważne będzie również umożliwienie realizacji ewentualnych lotów napędzanych wodorem pomiędzy lotniskiem Changi a innymi lotniskami w regionie.
Han Kok Juan, dyrektor generalny CAAS, powiedział: „Państwa członkowskie Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego przyjęły zbiorowy, długoterminowy globalny cel, jakim jest osiągnięcie zerowej emisji dwutlenku węgla netto do 2050 r. Chociaż w najbliższej przyszłości skupimy się na szersze przyjęcie zrównoważonych paliw lotniczych w operacjach lotniczych, wodór może potencjalnie odegrać rolę uzupełniającą jako zrównoważone paliwo energetyczne w dłuższej perspektywie. CAAS podzielił się niektórymi kluczowymi ustaleniami badania z odpowiednimi agencjami rządowymi zajmującymi się długoterminowym planowaniem krajowym w zakresie zapotrzebowania na wodór i będzie w dalszym ciągu monitorować kierunki dotyczące rozwoju technologii wodorowej w operacjach lotniczych”.
Pani Poh Li San, starszy wiceprezes ds. systemów specjalistycznych Terminalu 5 w Changi Airport Group, powiedziała: „Technologia wodorowa wciąż jest w powijakach i wiąże się z nią wiele niepewności, a branża ciężko pracuje, aby zbadać takie aspekty, jak eksploatacja, bezpieczeństwo, regulacje i ekonomia. Należy je dokładniej zbadać. W miarę postępów branży lotniczej na drodze do zrównoważonego rozwoju, rozsądne jest przyjęcie podejścia etapowego, podczas gdy węzły lotnicze badają, jak najlepiej wspierać wykorzystanie wodoru w samolotach.
„Wodór ma kluczową rolę do odegrania w globalnym przejściu na czystą energię. W lotnictwie wodór jest obiecujący na dwóch frontach: redukcji emisji gazów cieplarnianych do powietrza oraz dekarbonizacji działalności naziemnej w strefie operacyjnej lotniska” – powiedział John Panikar, wiceprezes i dyrektor generalny na region Azji i Pacyfiku w Linde. „Linde ma ponad 100-letnie doświadczenie w dziedzinie wodoru. Nasza działalność obejmuje cały globalny łańcuch wartości wodoru i nie możemy się doczekać wykorzystania naszych możliwości do dalszego rozwijania obietnicy wykorzystania wodoru w lotnictwie”.
Aby umożliwić start lotnictwa napędzanego wodorem, gdy technologia, przepisy, infrastruktura i łańcuchy dostaw będą gotowe, komisja zgodziła się również, że ważne jest dalsze monitorowanie rozwoju technologii wodorowej w lotnictwie w oparciu o następujące kierunki:
- Technologia : monitorowanie dojrzałości technologii samolotów wodorowych i opracowywanie powiązanych kierunków, w tym uruchomienie demonstratora samolotu ZEROe firmy Airbus w 2027 r.;
- Koncepcja operacji (CONOP) : monitorowanie rozwoju powiązanych CONOP w zakresie logistyki, magazynowania, dystrybucji na miejscu i tankowania ciekłego wodoru w środowisku lotniska;
- Przepisy : monitorowanie rozwoju ram regulacyjnych i norm bezpieczeństwa w zakresie stosowania ciekłego wodoru w operacjach statków powietrznych;
- Łańcuch dostaw wodoru i infrastruktura lotniska : monitorowanie rozwoju solidnego łańcucha dostaw ciekłego wodoru na skalę komercyjną, kompatybilnego z portem lotniczym (od importu, magazynowania i dalszej sieci dystrybucji po samoloty);
- Gotowość pozostałych lotnisk do obsługi statków powietrznych na ciekły wodór;
- Względna cena ciekłego wodoru jako alternatywnego paliwa lotniczego.
Źródło informacji: Airbus
